उपरका श्वासप्रणालीका संक्रमणमा प्रयोग गरिने एन्टिबायोटिकहरुको सूची

साच्चिकै अनुमान गर्न, माथिल्लो श्वसन संक्रमणहरूको उपचारमा प्रयोग गरिने एन्टिबायोटिक्सको बारेमा कुरा गर्दा, हामीले बुझ्नुपर्छ कि यी संक्रमणहरू प्राय भाइरसका कारण हुन्छन्। त्यसैले, साधारणतया माथिल्लो श्वसन संक्रमणहरूका लागि एन्टिबायोटिकहरूको प्रयोग गर्नु हुँदैन। तर, कहिलेकाहीँ ब्याक्टेरियल संक्रामण हुन सक्छ जसका लागि एन्टिबायोटिक्स अनिवार्य हुन्छ।सामान्यतया दुई प्रमुख प्रकारका माथिल्लो श्वसन संक्रमणहरूमा सर्दी र गलेको संक्रमण समावेश हुन्छ। यी मध्ये धेरैजसो भाइरसले गर्दा हुन्छन् र एन्टिबायोटिक उपचारको आवश्यकता पर्दैन। तथापि, यदि गलेको संक्रमण वा साइनसाइटिसको लागि यदि स्ट्रेप्टोकोकल ब्याक्टेरिया प्रकट भयो भने, तेसपछि एन्टिबायोटिक आवश्यक हुन सक्छ।ब्याक्टेरियल गलेको संक्रमणको उपचारमा प्राय पेनिसिलिन, अमोक्सिसिलिन, र डोक्सीसाइक्लिन जस्ता एन्टिबायोटिकहरू प्रयोग गरिन्छ। यी एन्टिबायोटिकहरूले संक्रमणलाई रोक्न र कम गर्न मद्दत गर्दछन्। पेनिसिलिन भाइरल संक्रमणमा प्रभावकारी हुँदैन, तर ब्याक्टेरियल संक्रमणका लागि यो धेरै उपयोगी छ। यसभन्दा थप, यदि बिरामीले एन्टिबायोटिक प्रतिरोधका समस्याहरू अनुभव गरिरहेछ भने, डोक्सीसाइक्लिन वा क्लिन्डामाइसिन जस्ता वैकल्पिक एन्टिबायोटिक्सको प्रयोग गर्न सकिन्छ। एन्टिबायोटिक उपभोग गर्दा, बिरामीले चिकित्सकको सल्लाह अनुसार मात्र प्रयोग गर्नुपर्दछ, अन्यथा अव्यवस्थित अनुप्रयोगले एन्टिबायोटिक प्रतिरोधको समस्यामा योगदान दिन सक्छ।साइनसाइटिसको उपचारमा पनि एन्टिबायोटिक्सको प्रयोग गरिन्छ। यदि साइनसाइटिस एक हप्तादेखि बढी समयसम्म रहिरहयो भने र यदि भनिएको लक्षणहरू जस्तै ज्वरो, मुखको पीडा, र नाकको बूब बाहिर आएका छन् भने एन्टिबायोटिक थेरापी आवश्यक हुन सक्छ। अमोक्सिसिलिन प्रायः पहिलो पंक्तिमा प्रयोग हुने एन्टिबायोटिक हो।यसबाहेक, माथिल्लो श्वसन संक्रमणको दौरान डाक्टरहरूले अन्य घरेलू उपचार र उपायहरूको सिफारिश गर्न सक्छन्, जस्तै, प्रशस्त पानी पिउनु, वाष्पको inhalation गर्नु, र विश्राम गर्न।सारांशमा, माथिल्लो श्वसन संक्रमणहरू प्राय भाइरसका कारण हुन्छन् र एन्टिबायोटिक्सको आवश्यकता पर्दैन। तर, यदि कुनै ब्याक्टेरियल संक्रमण उजागर भएमा, उचित एन्टिबायोटिक्सको प्रयोग गर्न आवश्यक छ। स्वास्थ्य सेवामा अनुभव भएका पेशेवर चिकित्सकको सल्लाह लिइनु उचित हुन्छ।