Levamisole 1000mg Bolus

Levamisol gëtt aus dem Darm no mëndlecher Doséierung an duerch d'Haut no der dermaler Applikatioun absorbéiert, obwuel d'Bioverfügbarkeet variabel ass. Et gëtt gemellt am ganze Kierper verdeelt. Levamisol gëtt haaptsächlech metaboliséiert mat manner wéi 6% onverännert am Pipi excretéiert. Plasma Eliminatioun Hallefzäite goufen fir verschidde veterinär Arten bestëmmt: Ranner 4-6 Stonnen; Hënn 1,8-4 Stonnen; a Schwäin 3,5-6,8 Stonnen. Metaboliten ginn souwuel am Pipi (haaptsächlech) wéi och am Kot ausgeschloss.

Levamisole ass fir d'Behandlung vu ville Nematoden an Ranner, Schof a Geessen, Schwäin, Gefligel uginn. Bei Schof a Ranner huet Levamisol relativ gutt Aktivitéit géint Abomasal Nematoden, kleng Darm Nematoden (net besonnesch gutt géint Strongyloides spp.), Grouss Darm Nematoden (net Trichuris spp.), a Lungewürmer. Erwuesse Forme vun Arten, déi normalerweis vu levamisol bedeckt sinn, enthalen: Haemonchus spp., Trichostrongylus spp., Osteragia spp., Cooperia spp., Nematodirus spp., Bunostomum spp., Oesophagostomum spp., Chabertia spp., an Dictyocaulus vivapurus. Levamisole ass manner effektiv géint déi onreift Forme vun dëse Parasiten an ass allgemeng ineffektiv bei Ranner (awer net Schof) géint verhafte Larvalformen.

Bei Schweine gëtt Levamisol fir d'Behandlung vun Ascaris suum, Oesophagostomum spp., Strongyloides, Stephanurus a Metastrongylus uginn.

Levamisole gouf an Hënn als Mikrofilarizid benotzt fir Dirofilaria immitis Infektioun ze behandelen.

Levamisol ass kontraindizéiert bei laktéierende Déieren. Et sollt virsiichteg benotzt ginn, wann iwwerhaapt, bei Déieren déi schwéier behënnert sinn oder eng bedeitend Nier- oder Hepatesch Behënnerung hunn. Benotzt virsiichteg oder, am léifsten, Verzögerung bei Ranner, déi duerch Impfung, Enthornung oder Kastratioun gestresst sinn.

Et gëtt keng Informatioun iwwer d'Sécherheet vun dësem Medikament bei schwangeren Déieren. Och wann Levamisol als relativ sécher ugesi gëtt fir bei groussen Déieren ze benotzen, déi schwanger sinn, benotzt nëmmen wann déi potenziell Virdeeler d'Risiken iwwerwannen.

Nebenwirkungen, déi bei Ranner gesi kënne ginn, kënnen d'Maulschaum oder Hypersalivatioun, Opreegung oder Zidderen, Lëpsen a Kapp rëselen. Dës Effekter ginn allgemeng bemierkt mat méi héich wéi recommandéiert Dosen oder wann Levamisol gläichzäiteg mat Organophosphate benotzt gëtt. Symptomer verschwannen normalerweis bannent 2 Stonnen. Beim Injektioun an de Ranner kann Schwellung op der Injektiounsplaz optrieden. Dëst wäert normalerweis a 7-14 Deeg ofhuelen, awer kann beonrouegend sinn bei Déieren déi no beim Schluechten sinn.

 Bei Schof kann Levamisol eng transient Excitabilitéit bei e puer Déieren no Doséierung verursaachen. Bei Geessen kann Levamisol Depressioun, Hyperästhesie a Salivatioun verursaachen.
 Bei Schweine kann Levamisol d'Salivatioun oder d'Mëndelschaum verursaachen. Schwäin infizéiert mat Lungewürmer kënnen Husten oder Erbriechen entwéckelen.

 Nebenwirkungen, déi bei Hënn gesi kënne ginn, enthalen GI Stéierungen (normalerweis Erbrechung, Diarrho), Neurotoxizitéit (Pantéieren, Schüttelen, Agitatioun oder aner Verhalensverännerungen), Agranulocytose, Dyspnoe, Lungenödem, immun-vermittelten Hautausbréch (erythroödem, erythema multiforme, erythema, epidermal Nekrolyse) a Lethargy.

 Negativ Effekter, déi bei Kazen gesi ginn, enthalen Hypersalivatioun, Opreegung, Mydriasis an Erbrechung.
 

Fir mëndlech Administratioun.

Déi allgemeng Dosis ass 5-7,5 mg Levamisole pro kg Kierpergewiicht.

Fir méi spezifesch Detailer betreffend all Bolus, kuckt d'Tabelle hei ënnen.

Bolus Doséierung:

150 mg 1 Bolus pro 25 kg Kierpergewiicht.

600 mg 1 Bolus pro 100 kg Kierpergewiicht.

1000 mg 1 Bolus pro 150 kg Kierpergewiicht.

Ranner (Fleesch & Offall): 5 Deeg.

Schof (Fleesch & Offall): 5 Deeg.

Net fir Déieren benotzt ginn, déi Mëllech fir mënschlech Konsum produzéieren.

Déi recommandéiert maximal Späichertemperatur ass 30 ℃.

Opgepasst: Halt ausserhalb vun de Kanner.